Του Νίκου Μπογιόπουλου
Θυμίζουμε: Μετά από τα Ίμια το 1996 και από εκείνο το «ευχαριστούμε τις ΗΠΑ», είχαμε το 1997 στη Μαδρίτη μια (ΝΑΤΟική) συμφωνία όπου αναγνωρίζονταν «νόμιμα και ζωτικά συμφέροντα» της Τουρκίας στο Αιγαίο και το 1999 στο Ελσίνκι την υπογραφή κάτω από ένα (ΕυρωΕνωσιακό) κείμενο που μιλούσε για «εκκρεμείς συνοριακές διαφορές και άλλα συναφή θέματα» μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας.
Παρατήρηση 1η: Ο,τι συμβαίνει σήμερα στα Ιμια και στην κυπριακή ΑΟΖ συμβαίνει ενώ στο Αιγαίο επιχειρεί ευρωΝΑΤΟικη δύναμη.
Το γεγονός ότι οι προκλητικές ενέργειες της Αγκυρας εκδηλώνονται με παρούσες τις ευρωΝΑΤΟικες δυνάμεις, σημαίνει κάτι για όσους διακηρύσσουν ότι η συμμετοχή της Ελλάδας στο ΝΑΤΟ και στην ΕΕ παρέχει ασφάλεια στον ελληνικό λαό;
Παρατήρηση 2η: Ακόμα κι αν υποθέσουμε ότι ΗΠΑ και ΝΑΤΟ το 1996 δεν είχαν… ενημερωθεί για το που ανήκουν τα Ιμια, σήμερα, 22 χρόνια μετά, πάλι δεν ξέρουν;
Ότι τηρούν «ίσες αποστάσεις» κι από αυτόν που εμβόλισε κι από τον άλλον που εμβολίστηκε, σημαίνει κάτι για εκείνο το σκέλος του πολιτικού συστήματος που διατρανώνει με κάθε ευκαιρία ότι «η Ελλάδα και οι ΗΠΑ έχουν κοινές αρχές και αξίες»;
Παρατήρηση 3η: Η τακτική «ίσων αποστάσεων» εκδηλώνονται σε μια περίοδο που ακούμε ότι οι σχέσεις ΗΠΑ – Ελλάδας βρίσκονται στο «καλύτερο επίπεδο» ενώ οι σχέσεις ΗΠΑ – Τουρκίας βρίσκονται στο «χειρότερο επίπεδο».
Αυτό σημαίνει κάτι για όσους αναμηρυκάζουν τα περί «αναβάθμισης του ρόλου της Ελλάδας» λόγω της αναβαθμισμένης σχέσης της με τον «αγγελικό» Τραμπ;
Εφημερίδα Real News 17/2/2018
