Πράγματα και θαύματα καταγράφει η Έκθεση αλλά και η Συμπληρωματική Έκθεση τις οποίες συνέταξε ο Ψυχίατρος Γεώργιος Νικολαΐδης για λογαριασμό της εκκλησίας.
Για ευνόητους λόγους δεν παραθέτουμε αυτούσια την έκθεση καθώς θεωρούμε ότι υπάρχουν προσωπικά στοιχεία που πρέπει να προστατευθούν.
Ο κ.Νικολαΐδης είναι ο Πρόεδρος της Επιτροπής Λανζαρότε του Συμβουλίου της Ευρώπης, επιτροπή η οποία είναι η καθ’ ύλην αρμόδια για την κακοποίηση παιδιών σε ευρωπαϊκό επίπεδο.
Είναι ξεκάθαρο για τον ψυχίατρο, ότι η Έλενα είναι αυτό που επιστημονικά ονομάζουν ως “πολυθυματοποιημένο” παιδί, δηλαδή παιδί που στην παιδική του ηλικία είχε πέσει θύμα πολλαπλών αρνητικών προσωπικών εμπειριών.
Ήταν 16 Μαΐου 2011 όταν ο Μητροπολίτης Ταμασού Ησαΐας απευθύνθηκε στον κ.Νικολαΐδη, όπως αναφέρει η έκθεση, για να εξετάσει τα δεδομένα και να δώσει την γνωμάτευσή του. Η έκθεση έχει ημερομηνία 9 Ιουνίου 2011.
Αφού, καταγράφει, ως οφείλει επιστημονικά άλλωστε, μια επιφύλαξη, ο Ψυχίατρος, συνεχίζει και καταγράφει στην ουσία γεγονότα, που μόνο ερωτήματα εγείρουν για τον τρόπο που πήρε απόφαση αθώωσης του ιερέα, η Ιερά Σύνοδος.
Άρνηση ιερέα να συνεργαστεί
Τα ερωτήματα εγείρονται από τις πρώτες κιόλας σελίδες της πρώτης έκθεσης, καθώς παρά το γεγονός ότι η Έλενα συνεργάστηκε πλήρως με τον ψυχίατρο, κάτι τέτοιο δεν έγινε εφικτό για τον ιερέα, ο οποίος αρνήθηκε να δει τον ψυχίατρο, όπως αναφέρει η έκθεση
Περιέγραψε την σεξουαλική κακοποίηση
Στις συναντήσεις που είχε με τον ψυχίατρο, σύμφωνα με την έκθεση, η Έλενα περιέγραψε με κάθε λεπτομέρεια την σεξουαλική κακοποίησή της από τον ιερέα.
Οι ξυλοδαρμοί και τα γενέθλια που γιόρτασε μόνο μια φορά.
Εντύπωση προκαλεί το γεγονός ότι η Έλενα προέβη σε καταγγελίες ξυλοδαρμού της από τη θετή «μητέρα» της, ξυλοδαρμοί που σε μια μάλιστα περίπτωση την έστειλαν στο νοσοκομείο με ρινικό κάταγμα, όπως η ίδια η Έλενα ανέφερε στον ψυχίατρο. Ισχυρισμοί φυσικά που στην συμπληρωματική έκθεση δεν γίνονται αποδεκτοί από τον ιερέα ο οποίος διαψεύδει κάθε περίπτωση να έγινε κάτι τέτοιο και επισημαίνει ότι η νοσηλεία σε νοσοκομείο έγινε για αμυγδαλές και μάλιστα η βιολογική μητέρα της Έλενας είχε αναλάβει το ζήτημα αυτό.
Σύμφωνα μάλιστα με τα όσα αναφέρει στην έκθεση, η μικρή τότε Έλενα, είχε μόνο μια φορά στα τόσα χρόνια, την ευκαιρία να γιορτάσει τα γενέθλιά της, όταν άλλα παιδιά περιμένουν πως και πως κάθε χρόνο την μέρα των γενεθλίων της.
Πρόκειται για παιδί που βίωσε εξαιρετικά δύσκολα παιδικά χρόνια, με αρκετές βίαιες συμπεριφορές και δυστοκίες σε σχέση τόσο με τους βιολογικούς της γονείς, όσο και τις ανάδοχες οικογένειες, όσο και τους κρατικούς φορείς, όπως αναφέρει η έκθεση.
Αληθή τα όσα αναφέρει η Έλενα
Σε σχέση με τους ξυλοδαρμούς στην έκθεσή του ο ψυχίατρος καταγράφει ξεκάθαρα ότι ο ιερέας απέτυχε ως όφειλε να προστατεύσει την Έλενα, ένα παιδί που η πολιτεία του εμπιστεύτηκε και θεωρεί αληθή τα όσα λέει η Έλενα.
Γίνεται ξεκάθαρη αναφορά στο ότι, τα όσα υποστηρίζει η Έλενα φαίνονται να είναι αληθή και ότι πληρούν όλα τα απαιτούμενα στοιχεία για να θεωρηθεί ότι όντως πρόκειται για πραγματικά γεγονότα, σε σχέση και με τις κατηγορίες για σεξουαλική κακοποίηση. Πάντα φυσικά με την επιφύλαξη που επιστημονικά ο κάθε ψυχολόγος-ψυχίατρος εκφράζει, καθώς δεν υπάρχει επιστημονικά κάτι που να μπορεί να λεχθεί δογματικά.
Τι καταγράφει η συμπληρωματική έκθεση
Στην συμπληρωματική του έκθεση με ημερομηνία 21 Νοεμβρίου 2011 ο κ. Νικολαΐδης, δρούσε πλέον μετά από πρόσκληση της Ιεράς Συνόδου(28 Οκτωβρίου 2011) και είχε την ευκαιρία να εξετάσει και τον ιερέα σε σχέση με τις καταγγελίες.
Ο ιερέας αρνήθηκε κάθε κατηγορία της Έλενας, κατηγόρησε σε μεγάλο βαθμό τους βιολογικούς γονείς, κυρίως τη μητέρα, αποδίδοντάς της μάλιστα πολλαπλές σχέσεις με ερωτικούς συντρόφους.
Ο κ.Νικολαΐδης στο συμπέρασμά του δεν αλλάζει την άποψη ότι τα όσα αναφέρει η Έλενα φαίνονται αληθή, ωστόσο εκφράζει επιφύλαξη μιας και ο ιερέας έχει αρνηθεί κατηγορηματικά όσα αναφέρθηκαν.
Επισημαίνει όμως για μια ακόμα φορά ότι ο ιερέας απέτυχε να προστατεύσει την Έλενα, ως κηδεμόνας.
Τονίζει μάλιστα ότι η Έλενα θα πρέπει να στηριχθεί, γιατί αποτελεί ξεκάθαρα «πολυθυματοποιημένο παιδί», λόγω των όσων έζησε στα παιδικά της χρόνια. Αν δεν γινόταν αυτό επαρκώς ενδεχομένως να υπήρχε και επιδείνωση της κατάστασης της Έλενας, τόνισε ο ψυχίατρος.
Η Ιερά Σύνοδος, προτίμησε να εκτιμήσει περισσότερο τις επιστημονικές επιφυλάξεις του κ.Νικολαΐδη αντί τον ισχυρισμό ότι φαίνονται αληθή τα όσα αναφέρει η Έλενα, με αποτέλεσμα να αθωώσει τον ιερέα, αγνοώντας και την απόφαση του δικαστηρίου.
